Als bron van vrijwel alle energie binnen het klimaat van de Aarde heeft de zon een sterke invloed op dat klimaat. Een vergelijking tussen zon en klimaat over de laatste 1150 jaar toonde aan dat de temperatuur een sterk verband heeft met de zonneactiviteit (Usoskin 2005). Na 1975 bleef de temperatuur echter rijzen terwijl de zonneactiviteit weinig tot geen langetermijntrend liet zien. Het onderzoek concludeerde daarom "gedurende deze laatste 30 jaar laten de totale bestralingssterkte van de zon, UV bestralingssterkte, en cosmische stralingssterkte geen significante non-periodieke lange termijn trend zien, zodat tenminste deze meest recente opwarmings episode een andere oorzaak moet hebben."

Daarbij geven een aantal onafhankelijke metingen van zonneactiviteit een lichte koelingstrend aan sinds 1960, over de zelfde periode waarin de gemiddelde temperatuur op aarde is gestegen.Gedurende de laatste 35 jaar van opwarming zijn de zon en het klimaat tegengestelde richtingen opgegaan. Een analyse van de zonnetrend over de laatste decennia concludeerde dat de zon een licht koelende invloed heeft gehad (Lockwood 2008).

Figuur 1: Jaarlijkse wereldwijde temperatuursverandering (licht rood) met een 11-jarig gemiddelde (dik donker rood). Temperatuur van NASA GISS. Jaarlijkse totale zonsbestraling (dun licht blauw) met een 11-jarig gemiddelde (dik donker blauw). Stralingsdata van 1880 tot 1978 van Solanki. Data van 1979 tot 2009 van PMOD.

Andere studies over de zonneinvloed op het klimaat

Deze conclusie is bevestigd door vele onderzoeken, die vonden dat, hoewel de zon een bijdrage leverde aan de aardopwarming in de vroege 20e eeuw, die bijdrage klein was (en waarschijnlijk negatief) in de laatste paar decennia:

• Erlykin 2009: "Wij leiden hieruit af dat de maximale recente steiging in de gemiddelde opervlakte temperatuur van de Aarde die aan de zon kan worden toegeschreven 14% van de totale opwarming is"
  
• Benestad 2009: "Onze analyze toont aan dat de de meest waarschijnlijke bijdrage van de zon aan de aardopwarming 7 ± 1% voor de 20e eeuw is, en dat deze bijdrage niet noemenswaardig is na 1980."
• Lockwood 2008: "Het is aangetoond dat de bijdrage van schommelingen in zonneactiviteit aan de temperatuurstrend sinds 1987 klein en neerwaards is; de beste schatting is ~1.3% en het zekerheidsniveau van 2 standaardafwijkingen geeft een onzekerheidsmarge tussen ~0.7 en ~1.9%"
• Lockwood 2008: "Het is aangetoond dat de conclusies van ons voorgaande artikel, dat zonneactiviteit is gedaald over de laatste 20 jaar terwijl oppervlaktetemperatuur is blijven stijgen, van toepassing zijn voor het volledige bereik van potentiele tijdslimieten voor de klimaatrespons naar aanleiding van schommelingen in de zonneactiviteit."
• Ammann 2007: "Alhoewel zonne- en vulkanische invloeden de meeste langzame klimaatsverandering domineren over de laatste duizend jaar, hebben broeikasgassen de sterkste invloed gehad sinds de tweede helft van de laatste eeuw."
• Lockwood 2007: "De geobserveerde snelle steiging in wereldwijde gemiddelde temperatuur na 1985 kan niet worden toegeschreven aan de invloed van variatie van de zon, welk mechanisme daar ook voor wordt aangeroepen, en onafhankelijk van hoezeer deze variatie wordt versterkt."
• Foukal 2006 concludeert "De variaties gemeten door ruimteschepen sinds 1978 zijn te klein om noemenswaardig bij te hebben gedragen aan de aardopwarming over de laatste 30 jaar."
  
• Scafetta 2006 zegt "sinds 1975 is de aardopwarming veel sneller verlopen dan redelijkerwijs zou kunnen worden verwacht van de zon alleen."
  
• Usoskin 2005 concluderen "gedurende deze laatste 30 jaar laten de totale bestralingssterkte van de zon, UV bestralingssterkte, en cosmische stralingssterkte geen significante non-periodieke lange termijn trend zien, zodat tenminste deze meest recente opwarmings episode een andere oorzaak moet hebben."
  
• Solanki 2004 reconstrueert 11.400 jaar tellingen van zonnevlekken met behulp van koolstof isotoop concentraties, en concludeerd "zonnevariabiliteit is een onwaarschijnlijke dominante oorzaak van de sterke opwarming gedurende de laatste drie decennia."
  
• Haigh 2003 zegt "Data van observaties suggereren dat de zon temperaturen heeft beinvloed op tijdsschalen van decennia, eeuwen en millennia, maar overwegingen omtrend de invloed van straling (radiative forcing) en de resultaten van energie-balans modellen en algemene circulatiemodellen suggereren dat de opwarming gedurende het laatste deel van de 20e eeuw niet alleen aan zonseffecten kan worden toegeschreven."
  
• Stott 2003 voerde de gevoeligheid van het klimaat ten opzichte van zonsinvloeden op en concludeerde nog steeds "de meeste opwarming over de laatste 50 jaar is waarschijnlijk veroorzaakt door steigingen in broeikas gassen."
  
• Solanki 2003 concludeert "de zon heeft een bijdrage van minder dan 30% geleverd aan de aardopwarming sinds 1970."
  
• Lean 1999 concludeert "het is onwaarschijnlijk dat de zon-klimaat relatie veel van de opwarming sinds 1970 kan verklaren."
  
• Waple 1999 vond "weinig bewijs dat veranderingen in zonsbestraling een grote invloed hebben op de huidige opwarmingstrend."
  
• Frolich 1998 concludeerde "trends in de uitstralingssterkte van zonneenergie droegen weinig bij aan de 0.2°C stijging in wereldwijde gemiddelde oppervlaktetemperatuur in het laatste decennium"