Vanaf het midden van de jaren 70 is de gemiddelde temperatuur wereldwijd met ongeveer 0,2°C per tien jaar gestegen. Het weer voegt echter fikse korte-temijnstijgingen en -dalingen aan de lange-termijntrend toe. Het is dus te verwachten dat we ondanks de opwarming nog steeds winters met kouderecords zullen meemaken.

Evenzo zullen we op koude dagen vaak genoeg te horen krijgen: "Nou? Waar blijft die opwarming dan?" Dit is echter omdat mensen nu eenmaal eerder geneigd zijn om nog jarenlang extreme weersomstandigheden te onthouden (zoals hitte- en koudegolven) dan om uit hun hoofd even een lange-termijntrend uit te rekenen. Toch kunnen de koudste en warmste dagen van het jaar ons iets leren over klimaattrends.

Een recordtemperatuur betekent dat er door een bepaald meetstation nog nooit een hogere (of lagere) temperatuur is waargenomen sinds er met meten is begonnen. Normaal gesproken horen temperatuurrecords steeds zeldzamer te worden, omdat het door toename van het aantal metingen steeds moeilijker wordt om een record te breken. Maar klopt de theoretische kans op nieuwe records met de werkelijke situatie?

Meehle 2009 onderzocht de maximum- en minimumrecords in de Verenigde Staten in de periode 1950-heden. In figuur 1 zien we het aantal maximumrecords (rood) en het aantal minimumrecords (blauw). Als er geen opwarming was, zouden er ruwweg evenveel maximum- als minimumrecords moeten zijn, maar in plaats daarvan daalt het aantal maximumrecords veel minder snel dan het aantal minimumrecords.

Figuur 1: Jaarlijks aantal warmte- (rood) en kouderecords (blauw) in de VS. De zwarte lijn geeft het theoretische aantal records weer als er geen opwarming of afkoeling zou zijn. (Hoe verder de minimumrecords onder de lijn blijven, hoe meer opwarming.)

Hierna werd berekend wat in ieder jaar de verhouding tussen het aantal maximum- en minimumrecords was. In figuur 2 zijn deze verhoudingen weergegeven als zwarte puntjes, de trend wordt aangegeven door de groene lijn. Tijdens de afkoeling in de jaren 60 neemt het aantal kouderecords naar verhouding toe (de lijn daalt), maar toen in de jaren 70 de huidige opwarming begon, kwamen er naar verhouding steeds meer warmterecords (de lijn stijgt). In de laatste tien jaar waren er zelfs twee keer zo veel warmterecords als kouderecords.

Figuur 2: Verhouding maximum/minimumrecords in de VS (zwart) met de daarbij behorende trend (groen).

Zelfs wanneer de aarde opwarmt, kunnen we nog steeds koude dagen verwachten. De kans op maximumrecords wordt echter steeds groter dan de de kans op minimumrecords en zolang de opwarming voortduurt, zal in de 21e eeuw de verhouding tussen maximum- en minimumrecords blijven stijgen.