Światowa Służba Monitoringu Lodowców (World Glacier Monitoring Service - WGMS) opublikowała raport o stanie światowych lodowców. Pomiary przeprowadzone na 100 lodowcach pokazują, że w roku 2011 miał miejsce trzeci najszybszy w historii pomiarów spadek grubości lodowców (średnio prawie o 80 cm). W raporcie znajdziemy szczegółowe informacje, które stanowią uzupełnienie obserwacji wykonywanych za pomocą satelitów GRACE w latach 2003-2012, mówiących o ubytku 500 miliardów ton lodu rocznie, z których 150 miliardów ton wiązało się z cofaniem się lodowców górskich (Jacob et al, 2012). Dane były zbierane za pomocą satelitów i sprawdzane przez naukowców z użyciem klasycznych metod pomiarowych (tyczek pomiarowych i dołów w śniegu), które nie tylko są dokładne, ale mają też znacznie dłuższą historię niż obserwacje satelitarne (Zemp et al, 2009).

Najnowsze dane Światowej Służby Monitoringu Lodowców

Wstępne wyniki pokazały, że w przypadku próby 100 lodowców z całego świata, spadek masy był mniejszy jedynie od zaobserwowanego w roku 2006 oraz 2003, kiedy fala upałów w Europie surowo obeszła się z lodowcami alpejskimi. Aby określić zmiany ilości lodu w lodowcach, podaje się wartość „ekwiwalentu wodnego” [mm e.w.], czyli grubości warstwy wody, jaka powstałaby w wyniku stopienia materiału lodowcowego. Od 1984 ubytek grubości wyniósł około 15 metrów. Skutki takiego ubytku lodu bywają spektakularne. Np. w ubiegłym roku, po 18 tysiącach lat istnienia, całkowicie zanikł lodowiec Chacaltaya w Boliwii.

Rysunek 1. Zmiany całkowitej średniej grubości lodowców w milimetrach ekwiwalentu wodnego dla lodowców szczegółowo badanych przez Światową Służbę Monitoringu Lodowców w latach 1980-2011.

Nie wszystkie lodowce tracą masę, ale dotyczy to ich znacznej większości. Ostatnie dane wskazują, że kurczy się niemal 90% lodowców. Według pomiarów satelitarnych co roku ubywa 150 miliardów ton lodu 

Więcej informacji na temat tego mitu jest na stronie Nauka o Klimacie: